Film w reżyserii Macieja Wojciechowskiego i Tadeusza Arciucha opowiada historię życia i działalności arcybiskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka, wieloletniego ordynariusza diecezji przemyskiej, który zasłynął w skali kraju jako inicjator rozwoju budownictwa sakralnego i powiększenia sieci parafialnej w swojej diecezji.

Jego działalność duszpasterska, zwłaszcza występowanie przeciwko programowej ateizacji społeczeństwa oraz krytyka walki z religią i Kościołem, budziły żywy sprzeciw komunistycznych władz. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych bp Tokarczuk udzielał wsparcia przedstawicielom opozycji demokratycznej, a po wprowadzeniu stanu wojennego wspierał duchowo i materialnie osoby represjonowane za działalność związkową. Kuria Biskupia w Przemyślu była miejscem spotkań opozycjonistów skupionych w Komitecie Obrony Robotników (później Komitet Samoobrony Społecznej KOR), Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, Konfederacji Polski Niepodległej, Komitecie Samoobrony Chłopskiej Ziemi Lubelskiej, Komitecie Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej czy środowiska organizującego się wokół lubelskiego pisma „Spotkania”. Z pomocy bp. Tokarczuka korzystał także Komitet Samoobrony Chłopskiej Ziemi Rzeszowskiej.

Arcybiskup Ignacy Tokarczuk urodził się 1 lutego 1918 r. w Łubiankach Wyższych koło Zbaraża. Zagrożony poborem do Armii Czerwonej, na początku 1940 r. zaczął się ukrywać. Dzięki podrobionemu zaświadczeniu sowieckich władz wojskowych uniknął wcielenia do armii i mógł kontynować studia w konspiracyjnym seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał we Lwowie 21 czerwca 1942 r. z rąk ks. biskupa Eugeniusza Baziaka. Cudem udało mu się uratować z rzezi dokonanej przez UPA w 1944 r. Po wyjeździe z Ukrainy, w listopadzie 1945 r., nigdy już nie powrócił do Lwowa.

Po wojnie rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, na którym w 1951 r. uzyskał stopień naukowy doktora filozofii. 6 lutego 1966 r. został mianowany biskupem przemyskim, co zbiegło się z uroczystościami tysiąclecia chrztu Polski. W trakcie obchodów milenijnych ordynariusz głosił kazania, które uznane zostały przez Służbę Bezpieczeństwa za zawierające „wrogie akcenty”.

Biskup Tokarczuk z wielką energią i odaniem walczył o budowę nowych kościołów, których na terenach archidiecezji przemyskiej brakowało. Z jego inicjatywy w latach 1966–1993 na terenie archidiecezji powstało ponad 400 świątyń. Dzięki swemu zaangażowaniu w posługę duszpasterską, krytyczny stosunek do panującego ówcześnie ustroju i jawne poparcie dla działaczy demokratycznych, stanowił zagrożenie dla PRL-owskich władz, które za wszelką cenę starały się go pozbyć.

Film pokazuje, jak dzięki głębokiej wierze i determinacji udało się niezłomnemu kapłanowi przetrwać te wszystkie szykany. Tytuł  filmu nawiązuje do jednej z wypowiedzi ks. Tokarczuka.